Page 32 - ThaiVersion
P. 32
“ข้าพเจ้าได้พบกับพระองค์ในยุโรปก่อนเกิดสงคราม และเมื่อ
ข้าพเจ้ากลับมาพำานักอยู่ที่กรุงเทพมหานครฯ พระองค์ได้เชิญ
ข้าพเจ้าร่วมเสด็จฯ ไปยังหมู่บ้านชนบท หลายแห่ง”
หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี (Prince Bhisadej Rajani)
ในช่วงปี 1970 – 1979 การเดินป่าในภาคเหนือเป็นกิจกรรมที่นิยมในหมู่นักท่องเที่ยว ซึ่งถือเป็นส่วนหนึ่ง
ที่ส่งผลให้ ชนเผ่าชาวเขาหลุดพ้นจากความยากจนได้ อย่างไรก็ดี การท่องเที่ยวในพื้นที่ชนเผ่านี้ จะไม่สามารถ
เป็นไปได้เลย หากปราศจากความพยายามของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ที่ได้ ทรงพระราชทาน
พระราชดำาริแก่ชาวเขาเหล่านี้ เพื่อให้กลายมาเป็นเกษตรกรที่ประสบความสำาเร็จ การปลูกพันธุ์พืชที่ให้
ผลตอบแทนดีกว่าการปลูกฝิ่นที่ผิดกฎหมาย บุคคลสำาคัญผู้ขับเคลื่อนโครงการหลวง ในพระราชดำาริคือ
หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี (Prince Bhisadej Rajani) ผู้สืบเชื้อสายมาจากพระอนุชาของพระบาทสมเด็จ
พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวฯ หม่อมเจ้าภีศเดช ทรงเป็นพระสหายสนิทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ
โดยที่พระองค์ทรงมีรายนามปรากฏอยู่ในการทรงงานของโครงการหลวงในพระราชดำาริต่างๆ ณ ขณะนี้
หม่อมเจ้าฯ ทรงมีพระชนมายุ 95 พรรษา และทรงดำารงตำาแหน่งเป็นประธานของโครงการหลวงในพระ
ราชดำาริทั้งหมด พระองค์ทรงใช้เวลาเกือบทั้งวันในแต่ละอาทิตย์ เพื่อทรงงานที่สำานักงานใหญ่ของโครงการ
ในภาคเหนือ และพละกำาลังของพระองค์มิได้ลดน้อยลงไปตามวันเวลาเลย
“ในปี 1941 เมื่อครั้งที่ข้าพเจ้าอายุ 19 ปี และกำาลังศึกษาอยู่ที่ เคมบริดจ์ ญี่ปุ่นได้เข้ามารุกรานประเทศไทย
และข้าพเจ้าได้เดินทางกลับมาในฐานะสมาชิกของกลุ่ม “เสรีไทย” ข้าพเจ้าถูกส่งตัวไปยังจังหวัดสุราษฎร์ธานี
ในภาคใต้ของประเทศไทย เพื่อทำาหน้าที่ส่งมอบรายงานต่อสำานักงานใหญ่ของกลุ่มพันธมิตรเกี่ยวกับความ
เคลื่อนไหวของกองทัพญี่ปุ่น เมื่อสงครามสิ้นสุดลง ข้าพเจ้าได้เข้าทำางานในบริษัท เชลล์ จำากัด (Shell Oil
Company) โดยดำารงตำาแหน่งผู้จัดการด้านการโฆษณา”
“ข้าพเจ้าได้พบพระองค์ในยุโรปก่อนเกิดสงคราม และเมื่อข้าพเจ้ากลับมาพำานักอยู่ที่กรุงเทพมหานครฯ
พระองค์ได้เชิญข้าพเจ้าร่วมเสด็จฯ ไปยังหมู่บ้านชนบทหลายแห่ง เพราะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรง
ต้องการทำาความเข้าใจในความเป็นอยู่ของพสกนิกร มีอยู่วันหนึ่ง พวกเราได้ขึ้นไปที่ เนินเขาที่อยู่นอกเมือง
เชียงใหม่ ซึ่งไม่มีถนนหนทาง เราต้องเดินทางโดยเฮลิคอปเตอร์ เราจึงได้เรียนรู้ว่า ชาวเผ่าบนเนินเขา
ปลูกฝิ่น และมีฐานะยากจนมาก พวกเขาใส่เสื้อผ้าขาดและอื่นๆ อีกมากมาย แทนที่พระองค์จะทรงหยุดยั้ง
การค้าขายเหล่านี้ แต่พระองค์ทรงต้องการให้พวกเขาปลูกพันธุ์พืชอื่นๆ ที่ทำาให้พวกเขาสามารถสร้างรายได้
