Page 8 - ThaiVersion
P. 8
แนวความคิดที่ได้รับอิทธิพลถัดมาคือชนชาติไทยน่าจะมีถิ่นกำาเนิดอยู่บริเวณคาบสมุทรมลายูและไล่มาจนถึงที่ราบ
ทางตอนกลางของทวีปซึ่งเป็นต้นกำาเนิดของหลากหลายเชื้อชาติในทวีปเอเซียตะวันออกเฉียงใต้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ชาติพันธุ์ทางตอนใต้ของประเทศไทย ถึงแม้ที่ตั้งที่แน่ชัดของอาณาจักรศรีวิชัยอันเก่าแก่ยังไม่เป็นที่ยืนยัน แต่จาก
จารึกทางประวัติศาสตร์พบว่าในช่วงเที่ยงวัน มนุษย์จะไม่เห็นเงาตนเองซึ่งสนับสนุนความเชื่อของที่ตั้งที่น่าจะอยู่ใกล้
กับเส้นศูนย์สูตร ซึ่งไม่นานมานี้ ได้ข้อสรุปว่าคือบริเวณหมู่เกาะสุมาตราในช่วงราวศตวรรษที่ 7
ข้อมูลทางอารยธรรมนั้นมีที่มาจากบันทึกของหลวงจีนในสมัยราชวงศ์ถังนามว่าอี้จิง (Yijing) ที่ได้บันทึกการเดินทาง
จากเมืองกวางตุ้ง ประเทศจีนไปยังมหาวิทยาลัยนาลันทา ประเทศอินเดียเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา หลวงจีนอี้จิงได้
พำานักอยู่ที่เมืองปาเล็มบังในอาณาจักรศรีวิชัยเป็นเวลาถึง 6 เดือนในปี ค.ศ. 671 ซึ่งท่านได้บันทึกเกี่ยวกับความเจริญ
รุ่งเรืองของอารยธรรมแถบนี้ที่ท่านได้สัมผัส เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปว่าอารยธรรมศรีวิชัยนี้ได้แผ่อิทธิพลไปทางตอนเหนือ
ในประเทศเวียดนามและประเทศไทย ลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ของอารยธรรมศรีวิชัยปรากฎอย่างเด่นชัดในแหล่ง
โบราณสถานและแผ่นหินแกะสลักแบบฮินดูที่พบได้ในหลายแห่งในบริเวณภาคใต้ของประเทศไทย
ในยุคเดียวกับอาณาจักรศรีวิชัย คืออาณาจักรทวารวดีที่อยู่บริเวณตอนกลางซึ่งเป็นของชนชาติมอญที่มีอำานาจปกครอง
อยู่ทางตอนใต้ของประเทศพม่าได้เริ่มเข้ามาในประเทศไทยในช่วงราว ศตวรรษที่ 5 และได้ตั้งถิ่นฐานในดินแดนลุ่มน้ำา
เจ้าพระยา ในศตวรรษที่ 8 อารยธรรมทวารวดีได้เจริญรุ่งเรืองอย่างมากในแถบเมืองลพบุรี ซึ่งอยู่ห่างจากกรุงเทพ
ประมาณ 130 กิโลเมตร ลพบุรีเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงในยุคโบราณในฐานะของเมืองที่เป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนาที่
ได้รับความสนใจจากนักวิชาการต่างประเทศไม่แพ้อาณาจักรศรีวิชัย ในอดีตก่อนที่แม่น้ำาจะตกตะกอนจนเกิดที่ราบลุ่ม
จนมาเป็นกรุงเทพนั้น ลพบุรีเป็นเมืองท่าเรือที่มีเรือเดินทางมาจากทั้งอินเดีย ศรีลังกาและจีน
ศูนย์กลางทางพุทธศาสนาที่สำาคัญอีกแห่งคือที่นครปฐมและบริเวณเจดีย์จุลาประโทนซึ่งอยู่ห่างจากกรุงเทพประมาณ
57 กิโลเมตร และเป็นเมืองท่าเช่นเดียวกับลพบุรี โบราณสถานที่สำาคัญที่ได้ก่อสร้างขึ้นในยุคนั้น คือ พระปฐมเจดีย์
ซึ่งมีความสูงประมาณ 127 เมตรและถือเป็นเจดีย์ที่สูงที่สุดในโลก จวบจนปัจจุบัน พระปฐมเจดีย์ได้กลายเป็นแหล่ง
ท่องเที่ยวสำาคัญที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวจำานวนมากมาย ความน่าสนใจไม่ได้มีเพียงแค่ขนาดอันใหญ่โตเท่านั้นแต่ยังรวมถึง
ความสำาคัญทางประวัติศาสตร์อันทรงคุณค่าอีกด้วย
ศิลปะในยุคทวารวดีโดดเด่นทางด้านประติมากรรมพระพุทธรูปซึ่งได้รับอิทธิพลจากศิลปะอินเดียและในด้านภาษา
เขียนที่ได้ปรากฎอักษรอินเดียทางใต้ปะปนอยู่แสดงให้เห็นการติดต่อระหว่างกัน ในยุคนั้นผู้คนจำานวนมากได้เริ่มตั้งถื่น
ฐานถาวรในดินแดนไทยและได้เกิดการผสมผสานทางชาติพันธุ์
ในช่วงศตวรรษที่ 10 อาณาจักรทวารวดีได้เริ่มตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของอาณาจักรเขมรซึ่งเป็นช่วงรัชสมัยของพระเจ้า
สุริยวรมันที่ 2 แห่งจักรวรรดิเขมรที่ได้เสวยราชย์ในช่วงต้นศตวรรษที่ 12 ซึ่งในภายหลังศิลปะของลพบุรีได้ถูกอิทธิพล
ของศิลปะแบบเขมรครอบงำา ต่อมาอาณาจักรทวารวดีจึงค่อยๆล่มสลายและได้ก่อกำาเนิดอารยธรรมใหม่ที่ปรากฎ
ในบริเวณภาคกลางตอนบน อย่างไรก็ตามชนชาติมอญยังคงสร้างรากฐานทางประวัติศาสตร์ และศิลปะแบบมอญ
ยังปรากฏเด่นชัดในบริเวณวัดแถบลุ่มแม่น้ำาเจ้าพระยา